Ze is uit hetzelfde hout gesneden
van waaruit beworteld heel het leven
voortkomt dansend in dit licht gegeven
beeld dat oogstrelend mij treft
op een vroege ochtend in nevel
van de dagen die resten tot de bloei
het door groeien laten afdragen
in de vragen waar de bloem toe
uit voortkomt en afgedragen moe
het bottelt tot een schil omgeven
herfsttij van laatste glimpen
van het afgelegde jaar:
ze zat op rozen
ermee omgeven
vlammend leven
om lief te kozen