dinsdag 22 november 2011

De koeien gaan de mist in

Het loopt echt slecht  af met de "vrije" koe. Uit eigen beweging heeft de koe nooit gekozen voor grazen achter een hekje, laat staan (of liggen) in een megastal.
Toch is het opvallend dat de laatste 10 jaar 's lands grootste grazer van kunstmatig substraat (wie durft louter gras anders te noemen wanneer bv de paardenbloem, boterbloem en madelief letterlijk ook het veld hebben moeten ruimen).
Nu is het merkwaardig dat, in tegenstlelling tot, zeg weer zo'n 10 jaar geleden, ik de neiging heb de waargenomen koe in de wei als natuur te bestempelen, terwijl het voorheen gewoon boerenland met koeien was.


Het is dan ook terecht om de koe te zien als nieuwe natuurbeheerder, sinds de boer het uit z'n blote hoofd laat om deze dieren nog buiten te laten "grazen". Zeker wanneer het binnen doelmatiger gaat met kiemvrij fokken, mesten, melken en voor de slacht klaarstomen onder extreem hygiënische condities .
De koe als technisch uitontwikkeld concept van de agrocultuur is nu eenmaal zijn dierlijkheid ontnomen.

We mogen de nieuwe natuurmakers dan ook op de blote knieën dankbaar zijn  voor deze gulle geste van grazers in de vogelweidereservaten. Want, inderdaad, de koeienweiden belegd met vlaai, zjin omgebouwd tot graslanden uit de vorige eeuw en dus nieuwe natuur. Soms is er een extraatje aan toegevoegd om de meerwaarde aan te tonen, zoals overloopgebied.

Dit combineren van diverse functies op/in één gebied heet meervoudig ruimtegebruik, of multifunctionele ruimte. Dus niet slechts weidevogels, verbodsborden voor hondenliefhebbers en meer bloemigheid. Maar ook de hollandse koeienweiden als keurmerk om de verharde delen van ons Laagland snel van overtollig water af te helpen na en in toenemende mate onbetrouwbaar klimaat.

Wij Laaglanders moeten het dus maar doen met deze subsidieren.  Via onze contributie aan Natuurmonumenten, landschapsbeheerinstanties of groot grondbezitters (al dan niet van staatswege aangesteld in het ambt van staatsecretarisvogel) of anderszins blijft de nieuwe natuur in stand verheven ""Boerennatuur".  

Kortom de Oostvaardersplassen met hun nagebouwde oerrunderen zijn nu alom te lande te bewonderen onder de vlag van "primaire consumenten". Feitelijk ook met hetzelfde doel als het Heckrund in de Oostvaardersplassen staan, weleenswaar gelabeld, Catrijn, Klaar en Kaatje nuttig te doen in openhouden van de vegatatie door te grazen.

Diversivisering middels stront op kleine schaal veroorzaakt dat zelfs de entomofauna zich weer welkom vindt in de weide. Vogels op hun beurt houden deze zespotigen weer in toom en leggen als dank een eitje. Voor Friezen vreugde om die meteen in het voorjaar te roven, voor ander Nederland het genot van weidevogels gadeslaan. Hier en daar een overspanne natuurfreak die al die natuur niet kan zien verslonzen door roofgevogelte (ook weer een Fries wellicht) zal willen ingrijpen in dit opnieuw gemaakte Jac. P. Thijsse landschap.



We zijn een gelukkig volkje. En als het aan de aangestelde meesterlandschapper Bleker ligt wordt heel Nederland weer terug herleidt naar de agrariër met een porum anno nu. Alle rode lijsten afgeschaft, dus geen bedreigde diersoorten meer. Alleen nog bejaagbaar wild, wanneer dit zich in grote getale voor gaat doen. Hetgeen gelukkig uitgesloten is.



Jammer is het wel dat befaamd en natuurminnend Nederland nooit meer op de hoorns genomen kan worden. De emancipatie van de koe is dan wel geslaagd te noemen, haar kroon is (en blijft?) van het hoofd gestoten. Uit veiligheidsredenen, het zouden immer vervaarlijke beesten kunnen worden.



We weten hoe het afloopt met bijvoorbeeld de Schotten die eerder al een doldrieste papa op de hoorns namen omdat hij zijn dochterlief op de schouders hees van een mamakoe. Het beest zag papa niet als de stier van haar kalf, en de dochter van papa als hinderlijke strontvlieg op de schoften. Dus is de nobelste hooglander van het Gooi meppend en wel afgeschoten, zijnde gevaarlijk wild. 



Maar misschien zijn de hoorns inmiddels wel  stiekem via de fokpremies van de niet biologische koeienboeren uit de soort verdwenen en moeten wij het stellen met een genetisch gemanipuleerd geval dat onze eeuwige jachtvelden van Blekers en co beheert

Blogarchief